Invisalign - co mnie zaskoczyło

• że działa tak szybko. Już od pierwszego dnia zęby się przesuwają.

• że ma smak. Jakby aromat plastiku, który wyczuwalny jest dla mnie przez 1-2 dni od założenia nowego kompletu nakładek.

• że daje w odczuciu duży nacisk na zęby. Aż takiego ucisku się nie spodziewałam, ale jak to powiedział mój ortodonta: "w końcu ma działać, prawda?".

• że zęby naprawdę bolą. Wydawało mi się, że to tak zaawansowana technologia, że wszystko stanie się samo. W dodatku przeczytałam sporo opinii, że to nic nie boli, zęby są lekko podrażnione i tyle, a tu zaskoczenie! Po pierwszych czterech dniach nadal nie mogłam gryźć twardszych pokarmów i myślałam o przerzuceniu się na płynna dietę..

• że bolą zęby, które niby nie powinny się przesuwać. Według otrzymanej symulacji, przez pewne etapy część zębów zupełnie się nie porusza, a w rzeczywistości potrafią tak boleć, jakby jednak jakiś ruch wykonywały.

• że nie da się zamknąć/zacisnąć szczęk. Trzyma się je ciągle w lekkim uchyleniu.

• że attachments są chropowate. Przed założeniem aparatu byłam przekonana, że to śliskie, superwyszlifowane elementy, a jest wręcz odwrotnie - są ostre i właśnie..chropowate. Wiem, że mogą u niektórych powodować podrażnienia przy jedzeniu. U mnie tego problemu nie ma.

• że jedzenie przykleja się do zaczepów (attachments) i zatrzymuje na dziąsłach, co skutecznie przypomina o tym, że jakiś aparat jednak się nosi. Przynajmniej tak jest w moim przypadku. O ile lepiej musi funkcjonować Invisalign bez attachments..

• że pomiędzy zębami jest wykonywany stripping. Czytałam, że często się go wykonuje, ale liczyłam po cichu, że u mnie nie będzie konieczny, a na pewno nie spodziewałam się, że stanie się to tak od razu na pierwszej wizycie, tuż przed założeniem pierwszych nakładek.